De Koloniën van Weldadigheid staan symbool voor de lange evolutie in het Europese denken over sociaal gemarginaliseerde mensen en de moeilijke erkenning van hun rechten als volwaardige leden van de maatschappij, zoals die nu in het charter van fundamentele rechten is opgenomen.
De Koloniën van Weldadigheid waren een voorloper van wat we nu een sociale onderneming zouden noemen. Ze trachtten armoede te bestrijden die veroorzaakt werd door werkloosheid. In tijden van grote economische crisis, pionierden ze met een nieuwe aanpak. Via publiek-private samenwerking werd in landbouwinnovatie geïnvesteerd, kregen werkloze en dakloze armen een dak boven hun hoofd en toegang tot onderwijs, werk en medische zorg.
De gebieden functioneerden lange tijd als landbouwkoloniën en staan vandaag symbool voor Europa's voortdurende strijd tegen armoede, werkloosheid en dakloosheid. De evolutie van de sites sinds hun oprichting illustreert de moeilijke sociale emancipatie van armen in Europa en het type van beleid waar armen mee geconfronteerd werden. Zo kregen armen wel hulpverlening zoals onderdak, kledij en voedsel en kregen ze ook te maken met verplichte verhuizing, gebrek aan persoonlijke vrijheid, verplichte arbeid en strakke controle.
Omdat de verschillende bezoekerscentra in de Koloniën dit verhaal op een mooie en krachtige manier vertellen, werden zij in 2020 bekroond met het Europees Erfgoedlabel.